Як казаў адзін вядомы палітык, найлепшы сябра - той, хто "дасць мне кнігу, якую я не чытаў". Міжволі задумалася: а ці не можам мы добра пасябраваць адразу з усёй сям’ёй?
Выдатны шанс для гэтага дае чарговая падборка новых кніжных выданняў. А самыя доўгія канікулы - выдатны час, каб пачытаць разам з дзецьмі, у сямейным коле і пасля падзяліцца ўражаннямі.
Важныя жыццёвыя ісціны дрэнна засвойваюцца, калі дзіцяці казаць у лоб. А вось даводзіць іх, выкарыстоўваючы розныя павучальныя гісторыі, куды больш эфектыўна, бо ў гэтым выпадку патрэбныя высновы напрошваюцца самі па сабе. Але дзе ж набраць вобразных, пераканаўчых аповедаў на розныя выпадкі жыцця? Адкрыю сакрэт: такая крыніца ёсць.
Выдавецтва "Мастацкая літаратура" выпусціла зборнік вершаў, апавяданняў і беларускіх народных казак "Хітры дзённік". Тут жыццёвай мудрасці і народнага гумару цэлы россып!
Знайсці гэту кнігу дакладна варта, калі ў сям’і ёсць дзеці малодшага школьнага ўзросту. Кожны невялічкі твор незвычайнага "дзённіка" расказвае пра тое, што такое добра і дрэнна, пра вучобу і вольны час, пра настаўнікаў і бацькоў, пра сяброўства, кнігі, працу. Словам, пра тыя самыя важныя рэчы, якія з’яўляюцца неад’емнай часткай дзіцячага жыцця. Разам з малымі можна абмеркаваць учынак Даніка - героя апавядання "Дарога ў школу". Чаму хлапчук не данёс кветкі ў школу ў першы дзень навучальнага года і што зрабіла настаўніца, калі даведалася, што букет застаўся ляжаць каля абеліска героям вайны?

Здавалася б, тэма складаная для дзяцей школьнага ўзросту, але, мяркуючы па змесце зборніка, справіліся яны з ёй паспяхова. І нават здолелі раскрыць, чым рызыкуе наймальнік, які выплачвае заробкі ў канвертах, якіх правоў і сацыяльных гарантый пазбаўляецца сам работнік і што ўрэшце губляе дзяржава. "Трэба з розумам ставіцца да таго, дзе вы працуеце і як налічваецца ваш заробак", - прыходзіць да высновы ў сваёй мастацкай працы вучаніца СШ № 92 Вікторыя Собалева. А Настасся Ляшкевіч з гімназіі № 21 сцвярджае, што ў канвертах павінны быць толькі лісты. Скарыстаўшыся QR-кодамі на апошняй старонцы кнігі, можна больш падрабязна пазнаёміцца з конкурснымі работамі.

А якое жыццё без добрага і задзірыстага гумару? Беларусы заўсёды тым і вызначаліся, што ў самыя складаныя моманты знаходзілі сілы пажартаваць. Тая ж знакамітая паэма "Тарас на Парнасе" - выдатны ўзор нязмушанага і дасціпнага народнага гумару.

Новы беларус упершыню наведаў вёску. Вярнуўшыся, расказвае жонцы:
- Там чалавек, я сам бачыў, зрабіў жывога каня.
- Не гавары глупства, - адмахнулася ад яго жонка.
- Чыстая праўда! Калі я падышоў, ён ужо заканчваў прыбіваць яму ногі…

З надзеяй на мір ды спакой жывуць на Беларусі людзі. Яны добра ведаюць, якім цяжкім быў лёс краіны, праз якія складаныя выпрабаванні давялося прайсці продкам, асабліва падчас Вялікай Айчыннай вайны.

Карнікі быццам бы шукалі партызан, насамрэч забівалі ўсіх, хто здаваўся ім падазроным. А падазравалі яны палешукоў, цэлыя вёскі. "Гарэлі Баравая, Забалацце, Зялёныя Буды пад Маларытай, Барысаўка, Каменка, Рэчыца пад Кобрынам… 11 верасня стала фатальным днём для Драмлёва", - горыч і боль адчуваеш, чытаючы гэтыя радкі. У кнізе шмат фактычнага матэрыялу, пералічваюцца імёны і прозвішчы ахвяр генацыду беларускага народа.
Чытаем, помнім!
| Вядучая рубрыкі Святлана ПРОТАС, часопіс "Беларуская думка".
Чытайце таксама:
Што вы ведаеце пра нацыянальныя паркі? Пять цікавых кніг, якія выдалі ў Беларусі
"І хто ж, вы думаеце, парушыў ідылію?" Пяць свежых і цікавых выданняў белліта
Якую кнігу возьмем з сабой у парк? Навінкі беларускай літаратуры ў нашым аглядзе